|

|
Rzym, rok 1978. Chiara, młoda kobieta, wprowadza się ze swoim chłopakiem do nowego mieszkania. Pozornie prowadzi zwyczajne, pełne rutyny życie. Jej kolega Enzo zaczyna jednak podejrzewać, że pod spokojem i opanowaniem Chiary kryje się coś tajemniczego. W istocie okazuje się ona członkinią Czerwonych Brygad, włoskiej podziemnej organizacji terrorystycznej, która przygotowuje się do uprowadzenia byłego premiera Włoch i dokonania na nim egzekucji za domniemane zbrodnie.
Wydarzenia ukazywane są oczami Chiary, dziewczyny momentami zalęknionej, kiedy indziej zagubionej na pograniczu marzeń i rzeczywistości. Po skutecznym przeprowadzeniu pierwszego etapu planu stopniowo dają o sobie znać wyzwania związane z więzieniem wybitnego polityka w samym środku pogrążającego się w kryzysie kraju. Z upływem kolejnych dni napięcie wewnątrz grupy terrorystów, którzy podobnie jak ich ofiara są uwięzieni w niewielkim mieszkaniu, staje się coraz trudniejsze do zniesienia. Wątpliwości rewolucyjnej utopistki Chiary narastają i stopniowo zaczyna ona kwestionować - emocjonalnie i ideologicznie - swe czyny i wierność sprawie.
Film oparty jest na prawdziwej historii uprowadzenia w 1978 roku byłego premiera Włoch, Aldo Moro - zbrodni, która wstrząsnęła całym narodem. Jednak obecnie, w czasach, gdy komórki terrorystyczne i fundamentalizmy rozprzestrzeniają się po całym świecie, ten wrażliwy i głęboki film ukazuje alegorię śmierci socjalistycznych marzeń, która wykracza poza granice włoskiego kontekstu. Podchodzi do tematu z rzadko spotykanym współczuciem i humanizmem, sławiąc wartość życia i rozpaczając nad jego stratą, jednocześnie unikając moralnego osądu. Jego osobisty, a jednocześnie złożony i podniosły wymiar jest świadectwem szczytowej formy Marco Bellocchio, twórcy m.in. Czasu religii.
Na jedyny seans zapraszamy do kina Marzenie
w dniu 16 lutego 2006 o godzinie 18.30.
Prasa o filmie
W 1978 roku terroryści z Czerwonych Brygad porwali i zamordowali Aldo Moro, charyzmatycznego przywódcę Chrześcijańskiej Demokracji. Jego ciało znaleziono w bagażniku samochodu stojącego w rzymskiej uliczce. Dokładnie w połowie drogi między siedzibą partii komunistycznej a placem Jezusa - siedzibą partii chadeckiej. Odczytywano to symbolicznie. Moro został zamordowany w momencie, gdy jako lider chadecji dążył do zbliżenia z lewicą w imię narodowej solidarności.
Nie przypuszczałem, że film Marca Bellocchia o porwaniu Aldo Moro będzie aż tak osobistą konfrontacją z własną kontestacyjną młodością. Również dla włoskiej widowni film stał się rodzajem psychodramy. Reżyser podkreśla, że nigdy nie był zwolennikiem Czerwonych Brygad i nie popierał terroru. Ale w latach 60., gdy debiutował filmami Pięści w kieszeni i Chiny są blisko, był czołową postacią młodej, agresywnej kontrkultury. Po latach czuł się powołany, aby ukazać oczami samych terrorystów szaleństwo i irracjonalizm pokolenia ogarniętego dążeniem do rewolucyjnej czystości. Dzisiejsze spojrzenie na czasy kontestacji jest wyostrzone przez dodatkowy czynnik, którego po 11 września nie da się pominąć - terroryzm islamski.
Czy bojownicy Czerwonych Brygad nie byli podobni do religijnych fundamentalistów? Ich prorokami byli Lenin, Stalin, Mao. Te skomplikowane konteksty udało się udźwignąć Marcowi Bellocchio w filmie zadziwiająco czystym, jasnym, właściwie apolitycznym. [...]. Wydobywa zaślepienie terrorystów, konfrontując ich działania z toczącym się dookoła zwykłym życiem - z sąsiadką, która prosi, żeby potrzymać jej dziecko, z księdzem, który puka po kolędzie do mieszkania, gdzie więziony jest Moro, z programami rozrywkowymi, które oglądają w telewizji zmęczeni terroryści. Bellocchio znakomicie pokazał nieprzenikalność tych światów. Niesamowita jest normalność ich wspólnego życia z Moro, komitywa przy stole, rozmowy, dyskusje polityczne, przekazywanie listów. A wszystko to widzimy z punktu widzenia młodziutkiej działaczki Brygad, 22-letniej Chiary (Maya Sansa), która na co dzień pracuje w bibliotece publicznej, ma chłopca, wielbiciela poezji, piszącego scenariusze filmowe. Chiara ma przy sobie - jak Biblię - Świętą rodzinę Marksa. Po pracy wraca do mieszkania, gdzie za przepierzeniem jest Moro. Ta wrażliwa dziewczyna współczuje więźniowi, który zaczyna jej imponować. Ale pozostaje żołnierzem, do końca wiernym swojemu czerwonemu Kościołowi. [...].
Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza"
Sylwetka twórcy
Marco Bellocchio urodził w 1939 roku w Piacenzie we Włoszech. Przerwał studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie i zapisał się do szkoły filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie. W 1962 roku wyjechał na stypendium do Slade School of Fine Arts w Wielkiej Brytanii. Zadebiutował w 1965 roku Pięściami w kieszeni - krytyką obłudy i hipokryzji mieszczańskiej rodziny. Film - nakręcony za bardzo małe pieniądze (jak na ironię, niemal w całości pożyczone od rodziny) - stał się rodzajem manifestu włoskich "gniewnych", a Bellocchio - jednym z liderów włoskiej kontrkultury. W kolejnym filmie Chiny są blisko (1967), potraktował bezpardonowo życie polityczne prowincjonalnego miasta, nie pozostawiając suchej nitki na żadnej z liczących się partii: socjaldemokratach, faszystach i maoistach. Z kolei Nel nome del padre (1971) jest pełnym pasji atakiem na system klerykalnego wychowania. Filmy te tworzą swoistą "trylogię rodzinną". W następnych, Bellocchio ostrze krytyki kieruje w stronę prasy (Sbatti il mostro in prima pagina,1971) i wojskowej dyscypliny (Marcia triomfale,1976). Mimo sukcesów i międzynarodowego uznania, nie mógł znaleźć producenta i zaczął realizować filmy dla telewizji. Do tematu wynaturzeń w życiu rodzinnym, który stał się jego znakiem rozpoznawczym, reżyser będzie wracał jeszcze wielokrotnie w następnych filmach m.in.: Salto nel vuoto (1980), La balia (1999) i Czasie religii (2002). Marco Bellocchio traktuje rodzinę jako mikrokosmos społeczeństwa i jego chorób. Bellocchio jest również reżyserem teatralnym. Dla Teatro India w Rzymie przygotował m.in. inscenizację Makbeta Shakespeare`a.
Wybrana filmografia:
1965 - Pięści w kieszeni / I pugni in tasca / Fists in the Pocket
1967 - Chiny są blisko / La Cina e vicina / China Is Near
1969 - Paola
1971 - Nel nome del padre / In the Name of Father
1972 - Sbatti il mostro in prima pagina / Strike the Monster on Page One
1976 - Marcia trionfale / Victory March
1977 - Il Gabbiano / The Seagull
1980 - Salto nel vuoto / Leap Into the Void
1980 - Vacanze in Val Trebbia (fabularyzowany dokument)
1982 - Gli occhi, la bocca / The Eyes, the Mouth
1984 - Enrico IV / Henry IV
1986 - Diabeł wcielony / Diavolo in corpo / Devil in the Flesh
1988 - La visione del Sabba / The Sabbath
1990 - La condanna / The Condemnation
1994 - Il sogno della farfalla / The Butterfly`s Dream
1996 - Il principe di Homburg / The Prince of Homburg
1999 - La balia / The Nanny
2002 - Czas religii / L`ora di religione
2003 - Witaj, nocy / Buongiorno notte / Good Morning, Night
występują:
Maya Sansa Chiara
Roberto Herlitzka Aldo Moro
Luigi Lo Cascio Mariano
Pier Giorgio Bellocchio Ernesto
Giovanni Calcagno Primo
Paolo Briguglia Enzo
reżyseria
Marco Bellocchio
scenariusz
Marco Bellocchio
zdjęcia
Pasquale Mari
muzyka
Riccardo Giagni
montaż
Francesca Calvelli
dźwięk
Gaetano Carito
scenografia
Marco Dentici
kostiumy
Sergio Ballo
producenci
Marco Bellocchio, Sergio Pelone
film wyprodukowany przez Filmalbatros Rai Cinema
Włochy
rok produkcji: 2003
czas trwania: 105 minut
kolor - Dolby SRD - 1: 1,66
Nagrody
MFF Wenecja 2003 - Mały Złoty Lew, nagroda za scenariusz, Nagroda "CinemAvvenire" za najlepszy film
Europejskie Nagrody Filmowe 2003 - Nagroda FIPRESCI
Nagrody Davida di Donatello 2004 - Nagroda dla najlepszego aktora drugoplanowego (Roberto Herlitzka)
|
* GALERIA *
|
|