|
|
Opowieść o miłości i Paryżu, jakiego nie znacie w najnowszym filmie Claudie Ossard - producentki Amelii.
Najpiękniejsze rzeczy dzieją się między ludźmi w Paryżu. Tam wszystko jest możliwe, a czas nie ma znaczenia...
Natalie Portman, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Fanny Ardant, Nick Nolte i Elijah Wood w obiektywie Gusa van Santa, braci Coen, Toma Tykwera i Gerarda Depardieu.
Zakochany Paryż to film niezwykły, który zabierze nas w podróż po stolicy miłości. Paryż nastrojowy, kapryśny, dramatyczny - różne spojrzenia na miłość, nie tylko według romantycznego przepisu, w którym mieszają się wino, kafejka na Montmartre i czerwone usta Amelii.
By zrealizować Zakochany Paryż zwrócono się do grupy reżyserów o międzynarodowej sławie z prośbą o opowiedzenie historii „romantycznego spotkania” w Paryżu. Miasto ma bogatą filmową tradycję, ale wszyscy zaangażowani w projekt zostali poproszeni, by nie cofać się w czasie, lecz pokazać Paryż dziś. Celem było uniknięcie lansowania „pocztówkowo-landszaftowego”, ogranego oblicza metropolii i ukazanie aspektów stolicy, których nie widziano jeszcze na dużym ekranie. Alternatywnym tytułem mogłoby być „Kocham Paryż i jego różnorodność”; film prezentuje bowiem wielobarwną mieszankę klas społecznych, pokoleń, kultur i nastrojów
Większość reżyserów zaangażowanych w projekt nie pochodzi z Paryża; w rezultacie ich filmy dotykają zarówno rzeczywistości współczesnej stolicy Francji jak i oddają zachwyt
i oczarowanie, które przeżywa cudzoziemiec odwiedzając to miasto. Ciekawość zaprowadziła ich w miejsca, o których ich francuscy koledzy nie pomyśleliby nawet. Każdy z nich wniósł do filmu świeże spojrzenie na miasto, które wydawało się wytarte, ograne ze wszystkich stron, rozmywało się w swej „światowości” i doniosłości. Jednak reżyserzy, wspólnie
i „międzynarodowo” udowodnili, że oblicze Paryża to dużo więcej, niż obiegowe opinie i klisze. Ich zmierzenie się z tym miastem zaskoczy nawet tych, którzy dobrze je znają, potwierdzając jednocześnie jego status ”miasta miłości”, którym od dawna cieszy się Paryż.
Film zostanie wyświetlony na jedynym seansie w ramach cyklu "CZWARTYekSTRA FILM" 9 listopada o godz. 19.00.
Bilety w cenie 12 zł (normalne), 6 zł (dla członków Akademii Filmowej)
do nabycia w kasie kina Marzenie.
Historia powstania filmu:
Decydującym momentem w historii filmu był styczeń 2004, kiedy Emanuel Benbihy spotkał się z Claudie Ossard, producentką filmów takich jak Betty Blue Beneixa, Delicatessen Jeuneta i Caro, Arizona Dream Kusturicy i Amelia Jeuneta. Postanowili pracować razem nad Zakochanym Paryżem – projektem ambitnym, niekonwencjonalnym i z tych samych względów cokolwiek ryzykownym. Dołączyli do nich Gilles Caussade (partner i koproducent Ossard od ponad dekady) i Chris Bolzli (Kurka Riaba Andrieja Konczałowskiego, Szamanka Andrzeja Żuławskiego, Augustyn, król kung-fu [Augustine, the King of Kung-fu] Anne Fontaine i Plac Vendome [Place Vendome] Nicole Garcii).
Finansowanie filmu rozpoczęło się wraz z początkiem osiemnastomiesięcznego okresu produkcji. Filmy Toma Tykwera (sierpień 2002) i braci Coen (styczeń 2005), były kręcone w pierwszej kolejności i posłużyły jako „piloty”, zapowiadające charakter filmu planowanego jako obraz pełnometrażowy o nowelowej strukturze. Dużą rolę w finansowaniu filmu odegrali również Henri Jacob, Burkhard von Schenk, Pirol Film Production oraz Celsius Entertainment.
O produkcji
CLAUDIE OSSARD: Wszystko zaczęło się w dniu kiedy Emanuel Benbihy przyszedł obejrzeć ze mną film Toma Tykwera nakręcony w 10-tej dzielnicy, wyprodukowany przez firmę Toma „X-filme”. Podejście Tykwera było bardzo bezpośrednie: wytłumaczył nam, że projekt jest trudny do ogarnięcia przez początkującego producenta, którym wtedy był, i że spotyka się z nami, żeby spytać, czy pomoglibyśmy ten film wyprodukować. Jeśli mam być szczera - pomysł, który nam przedstawił, nie przekonał mnie od razu. Po tym spotkaniu powiedziałam Emmanuelowi, że z pierwszego zetknięcia z Zakochanym Paryżem najważniejsze dla mnie jest, że projekt zbiera reżyserów z całego świata. On też uważał to za duży atut i ostatecznie właśnie to zachęciło mnie, by jednak wejść w tę produkcję. Byłam ciekawa jak widzą Paryż zagraniczni reżyserzy. My, Paryżanie, znamy miasto zbyt dobrze i nie jesteśmy już wrażliwi na wiele rzeczy, które się wydarzają wokół nas - po prostu z przyzwyczajenia. Byłam przekonana, że grupa filmowców ściągniętych z wszystkich czterech stron świata sprawi, że spojrzymy na Paryż świeżo, nowymi oczyma. Potem, rozważając film z produkcyjnego punktu widzenia, wiedziałam, że mogę liczyć na urok miasta, który pomoże mi zwabić tu i przekonać międzynarodowej sławy reżyserów, by wzięli udział w naszym przedsięwzięciu. Kiedy w końcu przyszedł moment by zejść na ziemię i wejść ze sfery marzeń w sferę pracy, rozpocząć realizację projektu, Paryż okazał się naszą kartą atutową.
Twórcy o filmie – wypowiedzi z planu
GURINDER CHADHA
Wnoszę do tego filmu brytyjsko - indyjską wizję tego, co widzę wokół siebie tu, we Francji. Co to znaczy „być Francuzem”, kto decyduje jaka jest, a jaka nie jest kultura francuska… W moim filmie Podkręć jak Beckham (Bend it like Beckham) wpisałam na mapę jakby nową Wielką Brytanię, nowy sposób widzenia brytyjskiej kultury i społeczeństwa. Jestem bardzo podekscytowana, pełna nadziei i optymistycznie nastawiona wobec faktu, że francuscy filmowcy będą próbowali zrobić równie nowatorski film o swoim kraju.
Gdy pojawiła się okazja zrobienia filmu w Paryżu, najbardziej interesującym dla mnie tematem był temat czadoru i dziewcząt które chcą, lub nie chcą go nosić z własnego wyboru. Nie jest rolą państwa decydować, co można nosić, a co nie. Chciałam zrobić film, który byłby wyrażeniem opinii na ten temat. Mam szczęście, że w 5 dzielnicy jest meczet, choć o tym wcześniej nie wiedziałam. Ale to bardzo pomogło.
RICHARD LAGRAVNESE
Uwielbiam francuskie kino. To była okazja by pracować w Paryżu z Fanny Ardant. Dali mi jako miejsce zdjęć Pigalle… Zobaczyłem te wszystkie neony i sex-shopy i nocne życie…a potem ten cichy romantyczny zakątek. Taki kontrast podsunął mi pomysł jak napisać coś słodko-gorzkiego, coś co jest jednocześnie zabawne i poważne. Kobiety i mężczyźni… mówią innymi językami kiedy zaczyna się temat miłości i seksu.
Miałem tylko dwie noce i kręciłem bez przerwy. Zdjęcia na Pigalle są trudne, bo bary są otwarte do 5 rano, a Paryżanie lubią się zabawić, więc kiedy widzieli że kręcę, wrzeszczeli albo podkręcali muzykę. Więc trochę to zajęło.
CHRISTOPHER DOYLE
Ten mały film, który zrobiliśmy jest dla mnie naprawdę ważny. To się dzieje w Chinatown w Paryżu. Ci ludzie są Chińczykami, ale angażują się w życie społeczności miasta. Może się wydawać, że się izolują, że są inni, ale jest przestrzeń, w której się spotykają. Ścieranie się różnych światów to dziś paradoks. Ten film jest dla mnie ważny, bo celebruje inność, różnicę. Ale podkreśla że istnieje most, możliwość spotkania.
ALEXANDER PAYNE
Inne dzielnice mają swoją specyfikę. 14 dzielnica jest interesująca właśnie dlatego, że jest pozbawiona specyfiki. Nie mam żadnych przyjętych z góry pomysłów na to, jaki powinien być mój film. Po prostu dużo spacerowałem po tej dzielnicy i mam nadzieję że moja nowela zafunkcjonuje jako historia, ale również jako krótki dokument o „Czternastce”. Główne warunki projektu brzmiały: historia o miłości, która dzieje się w jednej, określonej dzielnicy. I pomyślałem sobie: „Bardzo dobrze. Zobaczmy jak to będzie”. W pewnym sensie historia, którą wybrałem posłużyła za pretekst do zrobienia dokumentu. Fajnie jest robić krótkometrażówkę. Film, w którym liczy się każda klatka, każde słowo jest ważne.
ALFONSO CUARON
Ludivine jest niesamowita. Napisałem to dla niej. Jest taka paryska, jednak główna jej cecha sprawia, że sposób w jaki wyraża emocje jest bardzo bezpośredni i uniwersalny. Nick też jest wspaniały. Pracował w wielkich hollywoodzkich produkcjach i filmach niezależnych, również w Europie.
WES CRAVEN
W dużej mierze chodziło o wycięcie wszystkich pauz z dialogu . Większość aktorów, kiedy mówią, robi między słowami strasznie długie pauzy.
Kiedy powiedzieli mi że 20-ta dzielnica nie jest jeszcze „zajęta” powiedziałem: „Świetnie! Tam jest duży cmentarz”! To wspaniałe miejsce, doskonała lokalizacja dla filmu, który chce pokazać wielopoziomową perspektywę spojrzenia na życie.
VINZENZO NATALI
Nie mogłem uwierzyć, że zagra w moim filmie, dopóki się nie pojawił. Pomyślałem: „coś się stanie”. On (Elijah Wood) ma tak niezwykłą twarz… Uważam tak, od kiedy zobaczyłem pierwszy raz Władcę pierścieni. Uznałem, że najlepszym efektem specjalnym w tym filmie będą jego oczy. Są takie nierzeczywiste. A on jest tak ekspresyjny i delikatny. Od początku wiedziałem, ze on będzie właściwą osobą. Najlepsze w Zakochanym Paryżu jest to, że spełnia moje najbardziej występne pragnienia. Producenci byli bardzo otwarci, pozwolili mi robić, co chciałem. A ja pofolgowałem sobie. Chciałem zrealizować moją największą nastoletnią fantazję o tym, jaka byłaby piękna kobieta-wampir. Ale kiedy ma się do dyspozycji 5 minut, odniesienia pop-kulturowe są po twojej stronie, bo jest tak mało czasu na ustanowienie akcji i wyznaczenie reguł. Jeśli publiczność ma już jakieś z góry ustalone skojarzenia dotyczące wampirów i całej ich mitologii, to jest bardzo pomocne.
TOM TYKWER
Nie wybrałem królowej z Gwiezdnych wojen, wybrałem najbardziej olśniewającą aktorkę w tym przedziale wiekowym, która chodzi po ziemi. Pomyślałem o tej postaci i w moich oczach była to Natalie Portman. Ona w swojej pracy naprawdę chce odkrywać, szukać. A jej postać, Francine, to dziewczyna, która bardzo chce doświadczyć czegoś, co będzie poza granicami w obrębie których dorastała .
Pięć minut - to trudne. Najtrudniej jest „jednym pociągnięciem pędzla” zbudować postacie. Chciałem zrobić film o ludziach, o dwóch osobach, które są ze sobą emocjonalnie związane, są w skomplikowanym związku. To jedyny sposób, żeby mnie zainteresować krajobrazem, czy miastem – kiedy mogę wpleść je w narrację o osobach. Mój punkt widzenia na to miasto zależał w stu procentach od faktu, że jedna z moich postaci jest niewidoma i stara się zapamiętać historię miłosną, jak również od tego, że mam do dyspozycji energię kobiety, która jest taka śliczna i kochana. Starałem się taki sposób myślenia przenieść na domy, ulice, ludzi, samochody.
JOEL I ETHAN COEN
ETHAN: To jest historia o „kliszy” miasta miłości, którym jest Paryż. Ale to też żart z kina. Naszym pierwszym pomysłem, kiedy nam to zaproponowano, był śpiewający kowboj z Texasu, który przyjeżdża do Paryża. Ale mieliśmy tylko dwa, dni, i pomyśleliśmy „a co, jak będzie padało?”. Więc zdecydowaliśmy się zejść do stacji metra, a reszta wzięła się już stamtąd.
JOEL: Było coś perwersyjnie interesującego w tym, że mieliśmy zrobić coś o Paryżu w metrze. Jedynym kawałkiem miasta jaki widzimy, jest mapa w przewodniku turystycznym.
ISABEL COIXET
W Bastylii mieszka mieszanka klasy pracującej, burżujów i fanów mody. Jako przestrzeń pasowała świetnie do mojego pomysłu na oddalenie się od „pocztówkowego” oblicza Paryża.
WALTER SALLES
Każda dzielnica ma swoją krainę cieni, którą rzadko zauważamy. Właśnie to chcieliśmy pokazać.
FREDERIC AUBURTIN
Gerard Depardieu i ja współreżyserowaliśmy jedną z części Zakochanego Paryża: „Dzielnicę Łacińską”. Gena Rowlands napisała scenariusz; ma on w sobie coś z wielkich amerykańskich komedii. Gena zasugerowała bym pracował z Gerardem, a jako że się przyjaźniliśmy, zadzwoniłem i poprosiłem go o to. Zgodził się, pod warunkiem, że będzie współreżyserować, tak jak to już kiedyś robiliśmy w filmie The Bridge. Tak więc pracowałem z Geną Rowlands. To była prawdziwa przyjemność. Stworzyliśmy nawet drugoplanową rolę właściciela restauracji specjalnie dla Gerarda. Zdecydowałem się kręcić w Rostand Cafe, by nawiązać delikatnie do Cyrano de Bergeraca. To był bardzo udany i wesoły plan. Gerard reżyserował Genę i Bena Gazzarę w gagach. To było, jak dotąd, moje najlepsze reżyserskie doświadczenie.
Nowele:
PARC MONCEAU
Scenariusz i reżyseria: Alfonso Cuaron
Występują: Nick Nolte, Ludivine Sagnier
Zdjęcia: Michael Seresin
QUARTIER DES ENFANTS ROUGES
Scenariusz i reżyseria: Olivier Assayas
Występują: Maggie Gyllenhaal, Lionel Dray
Zdjęcia: Eric Gautier
PLACE DES FETES
Scenariusz i reżyseria: Olivier Schmitz
Występują: Aissa Maiga, Sydou Boro
Zdjęcia: Michel Amathieu
PIGALLE
Scenariusz i reżyseria: Richard LaGravnese
Występują: Fanny Ardant, Bob Hoskins
Zdjęcia: Gerard Sterin
QUARTIER DE LA MADELEINE
Scenariusz i reżyseria: Vincenzo Natali
Występują: Elijah Wood, Olga Kurylenko
Zdjęcia: Tetsuo Nagata, Gérard Sterin
PERE LACHAISE
Scenariusz i reżyseria: Wes Craven
Występują: Emily Mortimer, Rufus Sewell
Zdjęcia: Maxime Alexandre
FAUBOURG ST- DENIS
Scenariusz i reżyseria: Tom Tykwer
Występują: Natalie Portman, Melchior Belon
Zdjęcia: Frank Griebe
QUARTIER LATIN
Scenariusz: Gena Rowlands
Reżyseria: Frederick Auburtin i Gerard Depardieu
Występują: Gena Rowlands, Ben Gazzara, Gerard Depardieu
Zdjęcia: Pierre Aim
14 ARRONDISEMENT
Scenariusz i reżyseria: Alexander Payne
Wystąpili: Margo Martindale
Zdjęcia: Denis Lenoir
MONTMARTRE
Scenariusz i reżyseria: Bruno Podalydes
Wystąpili: Florence Muller, Bruno Podalydes
Zdjęcia: Matthieu Poirot-Delpech
QUAIS DE SEINE
Scenariusz i reżyseria: Gurinder Chadha
Wystąpili: Leila Bekhti, Cyril Descours
Zdjęcia: David Quesemand
LE MARAIS
Scenariusz i reżyseria: Gus van Sant
Wystąpili: Marianne Faithfull, Elias McConnell, Gaspard Ulliel
Zdjęcia: Pascal Rabaud
TUILERIES
Scenariusz i reżyseria: Joel i Ethan Coen
Wystąpili: Steve Buscemi, Julie Bataille, Axel Kieler
Zdjęcia: Bruno Delbonnel
LOIN DU 16E
Scenariusz i reżyseria: Walter Salles i Daniela Thomas
Wystąpili: Catalina Sandino Moreno
Zdjęcia: Eric Gautier
PORTE DE CHOISY
Scenariusz i reżyseria: Christopher Doyle
Wystąpili: Li Xin, Barbet Schroeder
Zdjęcia: Christopher Doyle
BASTILLE
Scenariusz i reżyseria: Isabelle Coixet
Wystąpili: Miranda Richardson, Sergio Castellitto, Leonor Watling
Zdjęcia: Jean-Claude Larrieu
PLACE DES VICTOIRES
Scenariusz i reżyseria: Nobuhiro Suwa
Wystąpili: Juliette Binoche, Willem Dafoe, Hippolyte Girardom
Zdjęcia: Pascal Marti
TOUR EIFFEL
Scenariusz i reżyseria: Sylvain Chomet
Wystąpili: Yolande Moreau, Paul Kutner
Zdjęcia: Eric Guichard
Produkcja: Francja/Niemcy 2006
Czas trwania: 120 min.
Premiera: 22 września 2006
Więcej o twórcach filmu
|
* GALERIA *
|
|
drukuj
